W roku 2022 apele te spotkały się z pozytywnym odzewem i na konto Fundacji wpłynęło 632 tysiące złotych, na które złożyły się wpłaty od nadleśnictw i innych instytucji, wsparcie od osób fizycznych oraz wpłaty 1% podatku dochodowego. W tym czasie pomoc udzielona 62 osobom na leczenie i w zdarzeniach losowych sięgnęła kwoty 556 tys. zł., natomiast pod koniec roku 2022 wzrosła liczba napływających próśb.

Najwyższe przychody, ponad 687 tys. złotych, fundacja zanotowała w 2015 roku. Wówczas skala potrzeb była jednak o wiele mniejsza.

Niestety, w kolejnych latach zakres świadczonej pomocy był wyższy niż przychody lub sięgał ich wysokości, stąd ciągły apel Zarządu Fundacji do leśników o wsparcie tych, którzy znaleźli się w potrzebie. 

- Kontynuujemy dzieło poprzedników, którzy w minionym 20-leciu wypracowali skuteczne procedury udzielania wsparcia materialnego – mówi Paweł Biernacki, prezes Fundacji i jednocześnie nadleśniczy Nadleśnictwa Brzozów. – Dopiero praca w zarządzie uświadomiła mi, jak wielu leśników i członków ich rodzin, zwłaszcza w wieku emerytalnym, znajduje się w dramatycznych sytuacjach życiowych. Na bieżąco rozpatrujemy wnioski spływające z całego kraju. Trzeba jednak pamiętać, że środki Fundacji pochodzą w całości od jej darczyńców. W krośnieńskiej RDLP wielu pracowników „opodatkowało” się comiesięczną stałą wpłatą, a nadleśnictwa z tego regionu wciąż wnoszą największy wkład finansowy. Tymczasem pomoc udzielana jest potrzebującym leśnikom w całej Polsce. Dlatego, mając na względzie ludzi z naszego leśnego środowiska oczekujących na pomoc, zwracam się z gorącym apelem o wpłaty na rzecz Fundacji ze strony nadleśnictw, jak też indywidualnie od leśników.

Najbardziej dramatyczne prośby spływają od rencistów i emerytów, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji z powodów zdrowotnych i losowych, jak również w przypadku ciężkich chorób dzieci pracowników.

Zwracają się też o pomoc ludzie, których dorobek całego życia legł w zgliszczach lub znaleźli się w skrajnie trudnej sytuacji zdrowotnej, a leczenie przewlekłej, bądź wsparcie w nieuleczalnej chorobie, daje nie tylko poczucie materialnego bezpieczeństwa, ale też wiarę w leśną solidarność.